Zo vandaag alweer dag 4 van onze tocht. We waren eerder in Dordrecht dan verwacht maar dat komt zo.

Vanmorgen afscheid genomen van onze gastvrouw Dini en haar nog extra bedankt voor het lekkere eten en het gezellig geklets.

We lagen op bed en bijna in slaap toen er volop sirenes klonken. Eerst kwam er een brandweerauto voorbij, wat later een politieauto, weer later een brandweerauto en toen nog de ambulance en als klap op de vuurpijl ook nog de traumahelikopter. Wat er is gebeurd weten wij niet maar dat horen we nog wel.

Nadat alles weer rustig was kon ik eindelijk in slaap komen. Tenminste bijna. Er kwam een soort traktor voorbij en daar schrok ik wakker van. Ons Mathilde sliep door dit fenomeen gewoon door.

Na het ontbijt zijn we gefietst naar Dordrecht via o.a. Strijen en over het eiland van Dordrecht. Het was een mooie tocht alleen een leuk restaurantje of koffiebar ontbrak.

En zo kwamen een stad binnen na iets meer dan 60 kilometer. Onderweg een paar mensen gevraagd waar we konden eten maar die wisten niets. Totdat we net over het water een restaurantje spotte en toen kwamen wij tot ontdekking dat we al in Dordrecht waren.

Nee, we zijn niet blond maar wel flink verkleurd.

Morgen fietsen we naar Den Bosch maar wel via de Biesbosch en dan hopen we onderweg toch enkele restaurantjes te zien.

Onze gastvrouw van vrijdag had afgezegd want zei moest naar een crematie dus slapen we ergens anders maar wel in Den Bosch.

Zo dat was het weer. Ons Mathilde kan tevreden zijn want dit keer klopte de kilometers.

Groetjes en tot morgen

Mathilde en Anita

Ps. De auto is een Burton. Zelf in elkaar gezet door de eigenaar.