Vandaag hebben we niet veel gefietst, net 60 kilometer, maar het was een prachtige fietsroute.
We zijn door Elburg gekomen. Hier was ik al geweest samen met ons Mathilde. En de klok staat hier tweemaal per dag goed.
Zo fietsten wij naar Zwolle en onderweg hadden we heerlijk, prachtig fietsweer. We hebben wel een paar druppeltjes gevoeld maar verder viel het mee en gelukkig weinig wind.
Na een tijdje gefietst te hebben draaide we een bocht om en knalde bijna op een boom. Deze lag midden op de weg en nu moesten wij even kijken hoe wij hieromheen konden.
Aan de andere kant van de boom stonden een man en vrouw en die vertelde dat de boom nog geen tien minuten geleden was omgevallen en een man met een kindje waren net voorbij gefietst toen de boom de grond interessanter vond toen hij stond.
Ik vroeg of 112 al was gebeld maar dat was dus nog niet gebeurd. Dus 112 bellen en dan aangeven dat we graag de brandweer wilden hebben. We werden doorverbonden met de lokale brandweer van Oldebroek.
Die vroeg waar wij stonden, ja hallo dat weten wij niet, we staan in een bos/landgoed. Gelukkig kwamen er net twee mensen aangefietst die verbaasd riepen wat is hier gebeurd. Ja, je ziet het de boom ligt op de weg maar weten jullie waar we zijn.
De man pakte zijn mobiel, intussen had ik de brandweer nog aan de lijn, de man zocht het op en kon de straatnaam noemen. Ik weer doorgegeven aan de brandweerman aan de lijn en intussen had hij mijn locatie al gevonden. U staat op een hoek, nou ja hoek, wel vlakbij. Is er een boerderij in de buurt, ja dat klopt. Toen wist ie genoeg en bedankte hij me en hij zou de brandweer sturen.
We hebben niet gewacht op de brandweer want wie weet hoelang dit zou duren en we zijn verder gefietst.
Onderweg hebben we twee pontjes gehad. Een “gewone” pont voor fietsers en voetgangers en een hele speciale pont, nog maar eentje in heel Nederland, een handpontje. Zoals gezegd die mevrouw gebruikte twee houten klauwen die ze om het touw sloeg en zo de pont in beweging zette om ons naar de overkant te brengen.
O, ja voordat we naar de overkant konden moesten wij eerst bellen en toen kwam ze. Het pontje wordt bemand door vrijwilligers en het geld wat in het potje zit dat is voor de vrijwilligers.
Nu komen wij in de provincies waar we gebruik kunnen maken van Rustpunten. Dit zijn punten bij boeren die een schuurtje/tuinhuisje hebben staan waar je koffie/thee kunt “pakken” en soms ligt er eigengemaakte koek of cake. Het bedrag is vaak een euro maar het zijn heel gezellige plekjes. Kijk maar een op Rustpunten.nl
Vandaag hadden twee heel leuke Rustpunten. De eerste was een Rustpunt in een beeldentuin en de tweede vlakbij het handpontje in een tuinhuisje.
Zoals jullie weten volgen wij de NAP-route ook wel de LF9 route en deze gaat door 9 provincies.
Op dit moment hebben we gefietst door Brabant, Utrecht, Flevopolder en nu zitten we in Gelderland.
Tot morgen
Anita
Mooie foto’s weer , en wat sensatie😀😀👍