Vandaag op de kop af 100 kilometer gefietst. Moet zeggen dat de laatste tien kilometer een aanslag was. Wat heb vaak gedacht komop die top haal je en als je boven bent ga je ook weer naar beneden. Ik heb een fiets met ondersteuning maar als op schermpje staat nog 10 kilometer te gaan en je moet er nog 15, ja dan kun je weleens peentjes gaan zweten. Maar het is gelukt en aan het einde van de rit stond hij nog op 1 kilometer.
Vanmorgen zijn we door de gastheer en vrouw van B&B Easy Tempo lekker verwent met een heerlijk ontbijt en we mochten voor onderweg een lunchpakket samenstellen en hiervoor werden geen extra kosten in rekening gebracht. We zijn rond 9 uur vertrokken.
Onderweg ter hoogte van Thieulain kwamen wij Helma uit Oosterhout tegen.
Zij is ook onderweg naar Santiago, alleen zij komt dit jaar er nog niet. Ze loopt nu twee maanden en dan doet ze rest volgend jaar. Natuurlijk moesten we even met elkaar op de foto, ook voor haar album.
Via Maulde waren we rond half twaalf in Tournai/Doornik en daar hebben we even theetje gedronken voor we weer verder gingen fietsen. We hebben lang langs de Schelde gefietst waar veel fabrieken liggen die heel actief waren.
Het was vandaag ook heerlijk dag om te fietsen. We hadden prachtig weer en het was nog niet erg warm. Na Tournai/Doornik kwamen wij bij het dorpje Rumegies en daar zijn we de grens overgestoken. Dus we zijn nu in Frankrijk.
Nu was Nettie hier al een keer geweest maar haar vriend zat nog steeds op wacht dus die moesten even knuffelen.
Je bent Frankrijk net binnen en meteen zijn de wegen anders en fietspaden. In sommige dorpen kennen ze wel en andere weer geen fietspaden. Echte logica zit er ook niet in. Dan moet je rechts fietsen en kun je tegenliggers krijgen. Hoe je dan moet fietsen weet ik niet maar volgens mij kun je dan maar even afstappen om elkaar te laten passeren. Soms denk je dat je op een fietspad fietst blijkt het een voetpad te zijn. Rare lui die Fransen.
Over de Fransen gesproken. Wij stonden even een boterham te eten in een natuurpark en hoorde wij ineens gegiechel en kwamen er een man en vrouw met picknickmand, wijn ed. uit de bossen. Nettie en ik keken elkaar aan en dachten, zou het een picknick met rode oortjes zijn geweest? Wij denken van wel want het afscheid was zeer innig en daarna reden ze niet samen maar apart weg van de parkeerplaats. Hij ging links en zij ging rechts. En ik laat het verder aan jullie fantasie over.
We zijn nu in hotel Au Taximan in Cambrai waar we vannacht verblijven. En vlakbij bij pizzeria Sicilië zijn we gaan eten.
Maar voor wij eindelijk konden gaan eten beleefde Nettie een geweldig avontuur. Zij was mij kwijtgeraakt en ik maar denken dat Nettie achter mij aan het fietsen was, kreeg ik ineens de politie aan de telefoon met de vraag, dat denk ik, waar ik was. Ik stond op Nettie te wachten op de avenue Albert 1 en had haar al een paar keer gebeld, maar ze kon me niet vinden dus heeft ze maar aangebeld bij het gebouw police justice, dit was dus het politiebureau. Maar we zijn in Frankrijk en Engels kennen ze nog niet maar ze waren zo lief om Nettie te brengen. Nou ja brengen, Nettie mocht achter de politieauto fietsen en soms reden de agenten wel een beetje harder en dan moest Nettie flink trappen. Trouwens ik vind het geweldig wat Nettie doet want zij doet het helemaal zelf het fietsen en ik met ondersteuning. Ik heb heel veel respect voor Nettie. ???? ??
Geweldig verhaal weer?. Wel een beetje op elkaar letten he?. Het is wel de bedoeling dat jullie samen en liefst gelijkertijd aankomen in Santiago de Compostella?
Dat zal vanaf nu zeker gebeuren???
Geweldig om te lezen Nettie en Anita zo blijf je goed op de hoogte Succes met de tocht !!
Hey Nettie en Anita, wel een beetje beter op elkaar letten.
Jullie maken het nu al erg spannend de eerste week.
Groetjes Nellie?♀️???❤️❤️
Weer een mooie belevenis .Zo maak je nog eens wat mee.En nog geen pijn aan de billen vraagt Jozef?We horen het morgen wel weer.Zelfs Astrid en Ulrich vinden het iedere dag weer geweldig om te horen wat jullie weer meemaken. Pas goed op elkaar!!!Slaap lekker.En maar weer tot morgen dan. Doedoei
Nog geen billenpijn valt allemaal reuze mme
Gelukkig.Anders helpt een berenvelletje misschien wel.?????Tot morgen.
Misschien een spiegeltje op je fiets? ?
Wat weer een mooi verhaal, chapeau dames
Wat een mooi verhaal weer, chapeau dames ?
Hallo Anita
Heb per ongeluk op de verkeerde knop gedrukt zet mij er opnieuw op B.V.D.
Als het goed is heb je weer een bericht ontvangen
Leuk om jullie te volgen zo,en mooi geschreven Anita ik zit hier te lachen
ja hou Nettie maar in de gaten ze valt op mannen met de Pet op.
Groeten Mien.
Mooie avonturen mam, houd Anita in het vizier!
Groetjes Mads, Viggo, Maaike & Thijs
Oej, wel op elkaar blijven letten he! Leuke verhalen om te lezen, ik ben trots op jullie!
groetjes, Ruud
Hoi Ruud we zien je berichtje nu pas dan doen we ook gr mam