Vandaag hebben we niet zoveel kilometers gefietst 46,6, ik hield het niet goed vol. Het was ook zo’n dag dat je er wel was maar je lichaam niet. Ik weet niet of jullie dat gevoel kennen maar ik sinds vandaag wel.
Vanmorgen bij het opstaan had ik last van mijn benen, na wat oefeningen ging het wel maar ze voelde niet prettig aan. Tijdens het fietsen voelde ik dat alles een beetje wakker aan het worden was. Mijn benen bewogen wel maar mijn hersens hadden het nog niet door. Het heeft geduurd tot een uur of een dat ik weer een was met mijn lichaam.
We waren net een paar kilometers Compiegne uit toen we de eerste “berg” voor onze kiezen kregen, een stijging van 3 tot 5% en dat is best stijl. Nu hadden we de goden ook verzocht om goed weer en dat hadden we, alleen de wind daar hadden wij niet om gevraagd. We fietsten naar het westen en de wind kwam uit het westen en dat botst. Mijn god wat kan dit gemeen zijn, je komt bijna niet vooruit. Ik heb soms gesmokkeld van ecostand naar tourstand en weer terug maar Nettie fietst alles zelf.
Vandaag hebben we geen mensen ontmoet die naar Santiago de Compostella gingen wel hebben we een ander contact gehad en de reden daarvan was niet leuk.
We hadden net tien kilometer gefietst toen Nettie ontdekte dat haar achterband plat was en nu? We stonden op een kruising en ik zag verderop een man het gras maaien, ja het is zaterdag en dan mogen mannen dit doen. Ik ben naar hem toe gefietst en heb verteld in mijn beste Frans dat Nettie stukken had aan haar fietst en of hij die kon maken. Mijn Frans ging dus zo; monsieur, bisiclette au panne. Maar hij snapte me en dat is heel belangrijk. Hij vroeg wel of hij het stukje gras dat hij aan het maaien was mocht afmaken en wie ben ik om nee te zeggen.
Toen hij klaar was met het maaien van het gras mochten wij met hem mee naar zijn huis. Hij op zijn grasmaaier en wij lopend met de fiets. Nettie laaide snel haar fiets af en zocht de nieuwe fietsband. Gelukkig was hij een expert in het afhalen en plakken van de band. In zijn schuur stonden enkele mountainbikes die hij ook regelmatig een band van moest plakken.
Na alles te hebben gecontroleerd van de band kwam er een klein steentje tevoorschijn, de boosdoener. De man, ik weet zijn naam niet, heeft de band gerepareerd en in het doosje gedaan en de nieuwe binnenband erop gelegd en toen konden wij weer vooruit. Dit alles heeft bijna een uur geduurd. En weet je wat geweldig was, hij wilde er niets voor hebben. Prachtig toch.
Tijdens het fietsen verdenk ik dat de Fransen niet altijd de juiste kilometers op het bord zetten maar dat kan een suggestie zijn. We zitten nu in Clermont en daar stond een bord dat wij 8.10 uur van Parijs af zijn als je met de bus gaat. Oh ja ik zal de balans eens op gaan maken.
Na acht dagen fietsen hebben 619,68 kilometer gefietst (dat is dus 1/5 van de route), we hebben al 37 uur en 35 minuten gefietst en het gemiddelde van 16,5 kilometer per uur. De hoogte weet ik niet.
We verblijven op dit moment in B&B La bicyclette Jaune, helaas geen table d’hote ofwel er wordt niet gekookt voor ons dus gaan we dadelijk op zoek naar een restaurantje.
Top gedaan, waarom zou je de band zelf plakken als die man je zo graag wil helpen?
Neem rustig de tijd voor de reis, de ene dag zal beter gaan dan de andere.?
Drankje ik hoop het ook
Nou dames wat een pech maar zulke dingen gebeuren nu eenmaal maar na een goede maaltijd en nachtrust ziet het er allemaal rooskleuriger eruit
Net zoals het hier gaat “de ene dag beter dan de andere”. Hou er de moed maar in ,maar dat zal wel lukken met zoveel behulpzame mensen die jullie op die uitdagende fietstocht tegenkomen.
niets mis mee Anita, om n baal, shit, dagje te hebben. Kennen we toch ook van onze mannen!!!
Morgen zal het zeker wer beter gaan. Succes en dank aan de helpende franse bandenplakker.
Nettie je hebt toch les gehad in banden verwisselen maar zo is toch makkelijker.
Hallo Anita en Nettie
Knap gedaan, je mag je zelf ook wel eens een rustdagje geven om bij te tanken. Veel succes , en gelukkig een dag droog gehad.
Gr Nellie?❤️
Wat een pech vandaag. Fijn dat er behulpzame Fransen zijn.Houd de moed er in morgen komt weer een dag.Heel veel succes morgen. Geweldig zoals jullie het doen Chapeau.Dikke knuffel van ons beiden voor jullie beiden. ???
Dankjewel
Hoy dames das nou echt pech hebben de wind van voren endan omhoog de berg op en dan nog een kapotte band maar niet getreurd er wonen overal behulpzame mensen ook in Frankrijk lees ik wel wij wensen jullie reis toe Anita wij vinden je verhalen zo mooi
Gaat goed je bent er bijna nog een paar bergjes zet hem op
Hoi dames. Via Nico ben ik op de hoogte van jullie reis. Wat hebben jullie al een eind gefietst en wat “mogen” jullie nog een eind! Succes met deze bijzondere fietstocht. Anita wat schrijf je mooie verslagen. We genieten ervan. Groetjes van Nico en Angela.
dank je Angela en Nico ja het gaat goed soms pittige klimmetjes,maar daar wennen we ook aan gr Nettie.
Hoi Anita,
Je moeder was afgelopen donderdag bij ons en vertelde van je reis samen met Nettie naar Santiago. Ik ben direct de website gaan zoeken. Je schrijft leuke verhaaltjes en ik blijf jullie zeker volgen! Ik vind het geweldig wat jullie doen. Een wens die velen hebben maar weinigen doen. Een tijdje geleden heb ik een boek gelezen van Will van de Ven uit Valkenswaard die naar Santiago is gelopen. Hij ging echt als pelgrim, dus gratis slapen en eten. Heel mooi boek heeft hij daarover geschreven. Ik wens jullie heel veel succes en veel plezier en mooie momenten. Groetjes Rein
Wat minder die slappe band van Nettie maar mooi opgelost toch.
En wat ’n leuke verhalen van jullie mooi om te volgen en verder nie mer zo veul regen.
Groeten Mien
Oeps zware dag zo te horen, Gelukkig komt er morgen een nieuwe dag
groetjes Marga.
Oeps zware dag zo te horen, Gelukkig komt er morgen een nieuwe dag
groetjes Marga.