Deze week was/is de week van zorg en het geld. Dat doet mij terugdenken aan mijn tijd dat ik in de zorg werkte.

Ik werkte op een somatische afdeling met mensen die een gedragsstoornis hadden. Deze stoornis kon worden gekomen door een hersenbloeding, operatie, dementie of iets anders.

Regelmatig hadden we mensen die aan het dementeren waren en nog te goed waren om naar de dementerende afdeling te gaan. Deze mensen kregen van hun kinderen “zakgeld”. Dit geld was voor de kapper, pedicure of als men een iets wilde drinken in het restaurant.

Zo ook mevrouw. Zij kreeg elke week van haar zoon 25 gulden en elke week was het geld ook “op”. Waar ze het liet weet niemand maar trouw deed haar zoon het geld in de portemonnee.

Op een avond had ik avonddienst en toen kwam mevrouw naar me toe met de mededeling dat iemand haar geld had weggehaald. Ze had haar portemonnee bij en liet zien dat deze leeg was. Volgens haar had ze wel 100 gulden in zitten en nu niet meer.

Dan gaan de alarmbellen bij de zorg af. Waar is het geld? Niemand wil namelijk beschuldigd worden van diefstal. Ik heb mijn andere collega erbij gehaald (nu is het een regel maar vroeger niet maar wij deden dit altijd) en samen zijn wij naar haar kamer gegaan.

Mensen die aan het de dementeren zijn leggen hun geld weg en weten later niet meer waar ze het hebben gelaten. We weten dat mensen het geld als eerste altijd bewaren in bed. Dus wij keken het eerste in bed. Daar was het niet. Onder het kussen. Ook daar niet, Onder de matras, nee. In de hoeslaken, ook niet. Dan in het kussen en ja hoor daar kwam het geld tevoorschijn.

Een heleboel briefjes van 25 gulden. Samen met mevrouw hebben wij het geld geteld (1250 gulden) en toen het avondhoofd gebeld. Zij heeft contact opgenomen met de familie en het geld ging even in de opiumkast.

Zakgeld is ook zo’n hot item. Kinderen van deze tijd leren dat geld altijd uit de muur komt en alles wordt online gedaan. Gelukkig zijn er banken die speciale apps voor kinderen hebben. Mijn kinderen hebben ook zakgeld gehad en dan is de vraag hoeveel geef je.

Oprah Winfrey bracht voor mij de uitkomst. In haar show waren ouders die vertelde hoeveel zakgeld zij gaven aan hun kinderen. Een vader vertelde dat zijn kinderen (8) de helft van hun leeftijd kregen. Ze kregen zakgeld vanaf 6 jaar.

Mijn dochter zat ook, samen met mij, dit programma te kijken en zei toen; Goh mam dat ben ik ook krijgen wij nu ook voortaan zakgeld?

Samen met mijn man hebben wij toen beslist dat onze kinderen zakgeld kregen.

Ik heb een contract opgesteld met enkele opdrachten die zij moesten doen om het geld te krijgen. Elke dag hun bed openleggen en op vrijdag het bed afhalen. (scheelt voor mij werk). Sportspullen uit de tas halen en bij de wasmachine leggen en als laatste helpen met het afruimen van de tafel na het eten. De uitbetaling was op zondagmorgen en zij kregen de helft van hun leeftijd. Onze zoon kreeg 3,50 gulden en onze dochter 3 gulden. Was je jarig dan kreeg je de zondag erna vijftig cent meer.

Maar ….. de kinderen kregen hun geld en van dat geld moesten ze de helft in hun spaarpot doen en de rest mochten ze kopen wat ze wilden. Soms kneep ik mijn tenen bij elkaar omdat het geld opging aan snoep of andere onzinnige dingen.

Vanaf 10 jaar moesten ze ook mee betalen aan cadeautjes als ze waren uitgenodigd voor een verjaardagsfeestje. Ik moet zeggen ze werden hier wel kritischer door. Met dat kind speel ik op school niet dus waarom moet ik naar dat verjaardagsfeestje en vertelde zelf aan dat kind dat ze niet kwamen.

Het zijn nu volwassen mensen die gelukkig goed kunnen omgaan met geld. Nu moeders nog ?